Wat leuk dat je Hoe diep het schittert heb gelezen! Veel dank. Ik hoop dat je er iets uit hebt kunnen halen. Hieronder lees je een kort interview met wat vragen die wat meer context bieden bij de totstandkoming van Hoe diep het schittert.
Hoe kwam het idee voor Hoe diep het schittert tot stand?
Een paar jaar geleden was ik op vakantie in Puglia. Terwijl ik op het strand lag in Trani, kwam ik het idee voor Hoe diep het schittert. Het klassenverschil is vrij groot in het zuiden van Italië, en in Puglia ontging het me niet dat er een duidelijke tweedeling was in de lokale bevolking leefde. De arbeidersklasse zat in goedkope plastic stoeltjes op het strand, andere lagen op luxe strandbedjes in beach clubs. Terwijl ik op mijn handdoekje naar de zee aan het staren was, kwam het idee om een interpersoonlijk drama te schrijven over klasse, dat zich gedeeltelijk in het prachtige Puglia afspeelde. Mijn toenmalige vriendin heeft me tijdens die vakantie meegeholpen om wat eerste ideeën uit te denken. Daarna ben ik gaan schrijven. Toen ik in de herfst in mijn eentje ging naar Oxford reisde om de laatste hand te leggen aan het script voor een podcast, groeide het idee van een verhaal met de academische wereld als achtergrond. De prachtige universiteitsgebouwen deden me terugverlangen naar mijn studententijd, waarin ik een minor Kunstgeschiedenis volgde. Dat verlangen verweefde ik in het verhaal. Het idee heb ik na een paar maanden aan mijn uitgeverij gepitcht.
Welke inspiratiebronnen heb je gebruikt?
Het zal overduidelijk zijn dat mijn favoriete boek The Secret History van Donna Tart een grote invloed heeft gehad op Hoe diep het schittert. Ondanks een totaal verschillende setting en tijd (The Secret History speelt zich af rondom een fictionele Amerikaanse universiteit in de jaren tachtig, Hoe diep het Schittert in het hedendaagse Amsterdam) staat net als in dat boek een eigenzinnige vriendengroep centraal. Ook speelt het academische leven in beide boeken een grote rol. Verder heb ik me tijdens het uitdenken en schrijven van Hoe diep het schittert laten beïnvloeden door The Talented Mr. Ripley van Patricia Highsmith. Vooral qua setting (het zonovergoten Italiaanse zuiden) hoewel je zou kunnen stellen dat daar precies het tegenovergestelde gebeurd; daar probeert een jongeman middels oplichting en manipulatie om de elite binnen te kruipen. De hogere klasse is hier naïef en kortzichtig. In mijn roman wordt een naïeve jongen juist het slachtoffer van een elitaire groep. Verdere auteurs van wie de invloed niet direct doorvloeit in het boek maar die wel grote impact op me hebben gemaakt tijdens het schrijfproces zijn de boeken Bonfire of the vanities van Tom Wolfe, Water for the flowers en Three van Valerie Perrin. Verder kan je invloed van de films en series als La Piscine (1969), Le Mepris (1963), The Talented Mr. Ripley (1999), Call Me By Your Name (2017), Ripley (2024), en het tweede seizoen van The White Lotus (2021) terugzien in het boek.
Hoe verschilt Hoe diep het schittert van je debuutroman Portret van de zomer?
Portret van de zomer was een liefdesverhaal dat ik baseerde op een eigen relatie, al was er veel aan het verhaal geficitionaliseerd. In dat boek baseerde ik de hoofdpersoon op mezelf en een aantal mensen uit mijn omgeving. Hoe diep het schittert heeft veel minder autobiografische elementen. De hoofdpersoon staat ver van mezelf af, hij is een in Engeland opgegroeide twintiger. Toch zijn er ook overeenkomsten; zo heb ik zelf ook een minor kunstgeschiedenis gevolgd aan de Universiteit van Amsterdam. Portret van de zomer heeft een kritische, haast satirische onderlaag, terwijl Hoe diep het schittert dat niet heeft. Het is een ernstiger boek, met thrillerelementen. Wat betreft de hoofdpersonages en ook thematisch zijn er wel overeenkomsten. In beide romans zijn mannelijke ‘twentysomething’, die zich moet verhouden naar een veranderende wereld. Ook de thema’s bedrog en identiteit komen in beide boeken voor.
Wat vind je het meest geslaagd aan Hoe diep het schittert?
Ik ben het meest tevreden over het laatste deel van het boek. Ik wilde de sfeer van de streek Puglia op de lezer overbrengen. Mijn doel was om de lezer het gevoel te geven net als Charlie een eindeloze, zinderende zomer van schoonheid en luxe te ervaren. Ik wilde de streek in al haar geuren en kleuren omschrijven. Volgens mij is dat goed gelukt.
Wat vond je moeilijk tijdens het schrijfproces?
Het moeilijkste vond ik het uitwerken van het plot. Mijn eerste boek was een autobiografisch liefdesverhaal met een vrij eenvoudige structuur. Hoe diep het schittert was niet alleen een stuk dikker, het heeft ook een ingewikkelder plot. Soms was het lastig om ervoor te zorgen dat alles klopte en de boel geloofwaardig bleef. Ik wilde een onheilspellende sfeer neerzetten zonder te snel te veel weg te geven. Gelukkig heb ik tijdens het schrijven van de podcast Hoe Bella Stierf al wat ervaring met het thrillergenre opgedaan. Dat hielp!
Met welk personage zou je wel een glas wijn willen drinken?
Megan baseerde ik gedeeltelijk op mijn eigen zusje, dus dat antwoord is makkelijk. Op haar kan ik altijd rekenen en zowel grapjes maken als diepgaande gesprekken voeren. Verder lijkt me Valerie een interessant persoon, omdat ik zelf ook erg veel van architectuur houdt.
Welk personage kan je niet uitstaan?
Olivier natuurlijk!
Welke boeken kan je de lezer aanraden als ze zin hebben in een vergelijkbaar boek als Hoe diep het schittert?
Alles in het Dark academia genre, zoals The secret history van Donna Tart of het vergelijkbare If we were villains van M.L. Miro. Verder raad ik de lezer de boeken Strangers on a train en The Talented Mr. Ripley van Patricia highsmith aan. Als je zin hebt in meer zomerse, mediterrane sferen dan kan ik Briefly, A Delicious Life van Nell Stevens aanraden.
